„W zawierzeniu głowa skłania się i napotyka serce. Głowa, która nie potrafi się pochylić, nie ma żadnej wartości. Głowa, która jest sztywna, prędzej czy później będzie musiała się pochylić albo w zawierzeniu albo ze wstydu (…)” – napisał pewien bliski mojemu sercu Mistrz, którego już kilkakrotnie cytowałam. Ile prawdy – mocnej i często bolesnej – jest w tych kilku prostych zdaniach. To czym jest pochylenie głowy w okolice serca, poddanie się zrozumiałam dopiero, kiedy urodził się Jasio. Przyznaję na początku byłam ofiarą. Niewyspana, rozwalona po porodzie, chciałam odpocząć. Zwijałam się z bólu w trakcie każdego karmienia. Pokochałam go od samego …